Podcast: Wat leer je van een burnout? Interview met Tonny Loorbach

Wij volgen de succesvolle internetondernemer Tonny Loorbach al een paar jaar. Een paar weken geleden postte hij een opvallend bericht over zijn herstel van een burnout met een foto van een prachtige fysieke transformatie. Dit was voor ons de aanleiding om Tonny te interviewen over zijn leefstijl, levenskeuzes en ondernemerschap. In deze (video)podcast hoor jij onder andere hoe hij zijn leven anders heeft ingericht en welke levenslessen hij daar uit heeft gehaald. Doe er je voordeel mee en luister dit prachtige open en leerzame interview.

Wat mooi dat je zo open bent over je burnout. Waarom heb je de beslissing genomen om dit te delen op social media?
Ah goede vraag! Ik ben nu behoorlijk wat jaren bezig met online marketing en naast dit vak vind ik het ook leuk om mensen tips mee te geven waar ze wat aan hebben. Ik merk dat als ik iets over mezelf vertel, het dan beter blijft hangen bij de doelgroep en ik makkelijker connectie maak.

Ik weet dat het voor ondernemers een groot probleem is om met stress om te gaan en met oververmoeidheid. Als je het idee hebt dat je daar goed uit bent gekomen, is voor mij de stap klein om dit te delen. Ik deel wat ik op mijn hart heb, als ik het gevoel heb dat anderen daar wat aan kunnen hebben.

Mooi dat je anderen daarmee kunt en wilt inspireren. Wat heeft de burnout jou gebracht?

Het is wel grappig dat ik achteraf de burnout als een zegen zie.

Want toen ik in een burnout zat voelde dat niet als een zegen. Dat wens je helemaal niemand toe. Maar je wordt wel geforceerd om andere levenskeuzes te maken. Een burnout gebeurt nooit van maandag op vrijdag. Meestal het is iets wat jarenlang niet goed is gegaan. Simpel gezegd, je doet iets wat je meer energie kost dan dat het je oplevert.

Je weet dat structureel je batterij leegraakt in plaats van dat ie oplaadt. Ik zie het als twee soorten batterijen. Je hebt een grote batterij en een kleine batterij. Die kleine batterij gaat elke dag leeg en laad je ’s nachts bijvoorbeeld weer op. En die grote batterij gaat leeg als je structureel de verkeerde dingen doet. Het duurt een hele tijd voordat die helemaal leeg is. En die laad je ook niet met een avondje slapen of een weekendje weg weer op. Dit betekent dat je andere levenskeuzes moet maken en naar de kern moet gaan. Oftewel bij jezelf nagaan hoe dit heeft kunnen gebeuren en welke gedragingen daartoe leiden. Als je hierachter bent kun je een veel gecontroleerder en fijner leven leiden. Waarbij je altijd energiek bent. Dat heeft voor mij uiteindelijk wel goed uitgepakt.

Om de mensen een beeld te geven: je bent initiator van Internet Marketing Universiteit. Wat komt er dan allemaal op je af?

Voor de gewone sterveling lijkt het dat ik veel werk. Toen ik voor mezelf begon zat ik thuis aan de keukentafel. Ik had een blog en gaf op de website onlinemarketingtips. En uiteindelijk verkocht ik een onlinemarketingcursus en software. Dat deed ik zo fanatiek, dat een werkweek van 100 uur wel redelijk de standaard was. Oftewel ik stond er mee op en ging er mee naar bed. Dat is ook niet waar je per se vermoeid van raakt. Dat zit hem niet in het aantal uren. Want ik was datgene aan het doen wat dichtbij me ligt.

Je deed iets dat je leuk vindt en toch werd het te belastend. Hoe kan dat?

Je gaat als ondernemer door een aantal fases heen. Je bent eerst een soort van artiest. Je wilt creëren en alleen maar doen wat je leuk vindt. Met de gedachte: als ik het niet leuk vind, doe ik het niet.

Maar als het uiteindelijk gaat lopen, krijg je ook klanten. Dan ben je niet 100% meer vrij. En je moet een product aanbieden waar vraag naar is. Dan maak je de stap eigenlijk als werknemer in je eigen bedrijf. En dan komt vaak het moeten in plaats van het plezier in het begin. En dan zie je vaak dat mensen denken dat je alles zelf wilt doen.

Uiteindelijk is het de stap als het mogelijk is tenminste om meer richting de rol van eigenaar te gaan waarbij je een meer sturende rol hebt en leiding geeft aan hetgeen wat er gebeurt. Die fase daartussen die duurt vaak wat lang en die is slopend.

Wat voor gevolg had die fase van “meer moeten dan plezier” voor je levenskeuzes?

Ik denk dat het best wel druk heeft gezet op dingen die ik niet in de gaten had. Ik ben best wel een controlfreak en ik denk dat de meeste ondernemers dat ook wel een beetje hebben. Als je dat niet hebt, dan neem je minder snel de stap naar ondernemerschap. Ik had daar ook nog wel een autoriteitsprobleem bij: ik wil ook niet voor een bedrijf werken.

Een van de dingen waarvan ik heb geleerd is dat ik niet te veel de controle moet willen hebben. Dit kost veel energie. Ik had niet in de gaten dat zoiets juist veel energie kostte. Na 5 jaar ondernemerschap heeft de financiële stress mij uiteindelijk over het hekje gegooid. En toen werd het duidelijk dat ik wat anders moest gaan doen.

Had je een officiele burmout?

Een goede vriend van mij, Albert Zonneveld, is psycholoog en weet veel van burnouts en werkstress. Hem had ik naast mij staan gedurende het proces. Ik grapte met hem geregeld dat hij burnoutcoach is. Waarschijnlijk had ik de bijsluiter niet gelezen, want desondanks heb ik toch een burnout gekregen…

Maar geintje, hij heeft mij goed geholpen.

Eigenlijk merkte ik het pas door financiële stress. Ik had altijd producten verkocht met eenmalige inkomsten. Dit betekent dat je elke maand weer opnieuw productverkopen moet realiseren. Bij onze nieuwe productlancering stapten alle klanten over en hadden we heel veel vaste kosten terwijl de eenmalige verkopen daalden. Toen begon het wel te spoken in mijn hoofd… “dit moet anders, anders gaat mijn complete reservere erdoorheen…”

Ik merk dat dat mij er toe heeft gebracht dat ik over de grens ging. Ik kreeg wel een aantal symptomen, bijvoorbeeld heel veel piekeren.

En dat is wel interessant, want piekeren is in principe dezelfde emotie als fantaseren.

Dit kan in positieve zin, door te denken over een liefde of de groei van je bedrijf. Vaak gaat deze gedachte samen met het gevoel van progressie en dat gaat vaak samen het het gevoel van geluk. Ik zie echt dat het niet gaat om het eindresultaat, maar het gevoel dat je stappen vooruit maakt. Daar word je blij van.

Maar als je geen progressie maakt en tegenslag na tegenslag hebt, dan zie je toch dat mensen gaan piekeren. Dan heb je op elk antwoord een vraag.

Nu heeft een externe factor iets getriggerd bij jou. Als je nu weer zo’n trigger zou tegenkomen, zou je daar nu anders mee omgaan?

Je leert van een burnout heel goed symptomen herkennen. Besluiteloosheid bijvoorbeeld. Ik wist bijvoorbeeld niet welk shirt ik moest aantrekken. Dat is voor mij nu een belangrijk herkenningspunt dat het niet goed gaat.

En bijvoorbeeld niet tegen harde geluiden kunnen. Als ik merk dat ik me ga storen aan geluid, dan weet ik dat het geen goed teken is. Zo zijn er veel meer symptomen waarbij je gaat herkennen dat het verkeerd gaat.

Heb je bepaalde gedachtengang gecreëerd om bij symptomen niet weer in een burnout terug te vallen?

Dat heeft met name met loslaten te maken. Vooral mijn psycholoog Albert Zonneveld heeft me hierbij geholpen. Hij zei ook tegen mij over het controleprobleem: “Je hebt pas controle als je het niet meer nodig hebt.”

Dus toen ben ik alles gaan uitbesteden. Als zij de controle hebben, hoef ik dat niet meer te hebben. Of zal hij het geestelijk bedoeld hebben? Hij vroeg mij: “ben je een human being of een human doing?”

En dat heeft mij wel aan het denken gezet. Je moet het niet willen om overal de controle over te hebben. Dat is heel makkelijk gezegd, maar zo’n burnout forceert je om de controle los te laten. Ik heb daarmee meer dingen langs me heen laten gaan in plaats van alles op te nemen. Dat vermindert de input en geeft je een vrijer leven.

Een bericht gedeeld door Tonny Loorbach (@tonnyloorbach) op 12 Mrt 2018 om 6:54 (PDT)

Zoals we hierboven zien heb je een fanatische fysieke transformatie ondergaan. Je bent dus na de burnout ook meer gaan sporten?

Ik sportte altijd al wel veel, maar de burnout heeft dit wel veranderd.

Toen ik de burnout had, eind 2015, kon ik eigenlijk niet heel veel. En toen ik tijdens die periode ging sporten voelde ik me daarna slechter dan daarvoor. Dat is niet een goed teken. Na het sporten hoor je je beter te voelen. Omdat ik merkte dat ik het anders moest heb ik een personal trainer om advies gevraagd.

Hierdoor ben ik echt anders met sport omgegaan en weer terug naar de basis gegaan met balansoefeningen. Dit voelde echt als opnieuw leren lopen en opnieuw bewegen. Ik vond het vreselijke oefeningen in het begin, maar dit heeft mijn lichaam wel in een andere balans gebracht. Nu zijn we twee en een half jaar verder en ik ga nog steeds drie keer in de week naar de sportschool. In al die tijd heb ik maar één training afgezegd. Daarin zie je wel hoeveel lol ik eraan beleef.

Het geeft mij structuur in mijn week, zodat ik andere dingen ook goed kan doen.

Een bericht gedeeld door Tonny Loorbach (@tonnyloorbach) op 26 Jun 2017 om 9:26 (PDT)

Je geeft aan dat je het belangrijk vindt om je financieel vrij te voelen. Wat bedoel je daar precies mee?

Ik doe dit werk nu ongeveer 7,5 jaar. En het meerendeel van de jaren is succesvol geweest. Een dip in 2015. Maar die dip was in mijn hoofd veel groter dan ie daadwerkelijk was.

‘De mens lijdt het meest van het lijden dat ie vreest…’, is een bekende uitdrukking. De vrees was veel erger dan ik dacht.

Eigenlijk was er altijd succes geweest. Maar als ik kijk wanneer ik me financieel vrij voelde, dan was dat pas na de laatste jaren.

Dat zit hem name in het gevoel dat ik me zorgde maakte om geld kwijt te raken. Als je eenmaal een grote financiële buffer hebt opgebouwd gaf dit mij het gevoel dat ik deze kon kwijtraken.

Door het veranderen van mijn businessmodel van productverkoop naar een lidmaatschapsmodel heb ik meer financiële zekerheid waardoor we meer kunnen investeren in het team en minder fluctuatie in de inkomsten hebben. Dit geeft mij veel geluk omdat ik weet dat er een stabiele basis is.

Wat is het moment geweest dat jij thuis achter je laptop zat en dacht “ik ga iets voor mezelf beginnen”? Veel mensen denken dit wel, maar doen dit vervolgens niet. Welke tip zou jij mensen mee willen geven die de ambitie hebben om voor zichzelf te beginnen? En waarom ben jij dit wel gaan doen?

Ik ben daar een beetje ingerold. Ik ben ooit stage gaan lopen bij een onlinemarketingbedrijf van Eelco de Boer in Groningen. Toen had ik nog geen verstand van online marketing. Destijds ben ik van stagiair naar manager gegaan.

Toen hebben we een aantal dingen samen geprobeerd en ben ik van plan gewijzigd. En toen dacht ik: ik heb een bepaalde prikkel om iets te maken wat groter is dan ikzelf ben. En dat kan eigenlijk alleen maar als ondernemer.

Uiteindelijk ben ik verder gegaan met dit vak omdat hier mijn interesse lag. Het was voor mij heel logisch om daar wat aan te doen.

Ik heb toen gekeken waar vraag naar was en daar heb ik op ingespeeld. Toen ben ik websitesoftware gaan aanbieden. Het leuke is dat ik geen lettercode kon schrijven en nu heb ik twee softwarebedrijven. En ik kan nog steeds geen lettercode schrijven.

Het is heel lastig of zelfs onmogelijk om te voorspellen wat de toekomst brengt. Het beste wat je kunt doen is gewoon beginnen met wat nu voor je ligt. Een fysieke actie om 1 stap verder te komen om die alvast te gaan doen. En dan kijken naar de volgende logische stap.

Ik heb in mijn beleving logische stappen gedaan en het ging steeds iets beter. En als je dat 7,5 jaar doet, leidt dat tot iets groters.

Wat zou jij een beginnende ondernemer willen meegeven?

Negentig procent van de boeken over persoonlijke ontwikkeling en business gaat over actie ondernemen. Oftewel gewoon doen.

Wat ik denk dat het beste is? Maak het niet te ingewikkeld. Alle grote bedrijven om je heen kunnen je in 1 zin uitleggen wat ze doen.

Maak een eerste stap. Was dat het niet, dan hoef je er nooit meer over na te denken en kun je door.