Pep jij jezelf wel eens op voor een training of wedstrijd?
Onderzoekers van de Staffordshire-universiteit vroegen zich af of zo’n gesprek dat we met onszelf voeren, self talk, ook invloed heeft op je sportprestaties. Dit hebben zij onderzocht bij golfers. Meer over dit onderzoek lees je in dit artikel.
Het korte antwoord: Het blijkt dat golfers 33% beter presteerden als zij zichzelf op een redelijke (rationele) manier toespraken in vergelijking met op een dwingende (irrationele) manier. Verder werd rationele self talk als meer hulpvol ervaren dan irrationele self talk.
Het onderzoek
In deze studie onderzochten de onderzoekers het effect van self talk op de prestatie bij golfers [1]. In totaal deden er 75 amateurgolfers mee. De deelnemers doorliepen 3 sessies; een zonder peptalk, een met een rationele self talk en een met irrationele self talk. Hieronder vind je een aantal voorbeelden van rationele en irrationele self talk:
| Rationele self talk | Irrationele self talk |
| Als ik er niet in slaag om deze taak te halen dan is dat slecht, maar niet verschrikkelijk | Als ik er niet in slaag om deze taak te halen dan is dat verschrikkelijk |
| Als ik deze taak niet succesvol afrond dan vind ik dat vervelend, maar ik kan het aan | Ik zou het niet aankunnen om te falen |
| Als ik de bal niet in de hole sla dan heb ik gefaald, maar dat maakt me nog geen mislukking | Als ik de bal niet in de hole sla dan ben ik een mislukking |
De resultaten
Het blijkt dat golfers 33% beter presteerden als zij zichzelf op een rationele manier toespraken. Verder werd rationele self talk als meer hulpvol ervaren dan irrationele self talk. Oftewel je kunt jezelf beter op een hulpvolle en redelijke manier toespreken.
Een opmerkelijk resultaat is dat de wanneer de golfers zich op een irrationele manier toespraken zij ook beter presteerden dan in de controleconditie. Een mogelijke verklaring hiervoor is dat de golfers wat zij als opdracht kregen om tegen zichzelf te zeggen niet geloofden, maar het gebruik van self talk wel voor meer focus zorgde.
Kritiekpunten
Er zijn wel wat kritiekpunten bij dit onderzoek.
- De onderzoekspopulatie bestond vooral uit mannen. Het kan zijn dat het gebruik van self talk bij vrouwen een ander effect heeft. Het blijkt bijvoorbeeld uit onderzoek binnen de sportwereld dat vrouwen hoger scoren op irrationele overtuigingen dan mannen [2]. Irrationele overtuigingen zijn denkfouten zoals “iedereen moet mij aardig vinden”. Of “ik moet altijd alles perfect doen”.
- Ten tweede is self talk niet hetzelfde als een overtuiging. Self talk kan effectief zijn om je gedachten uit te dagen, maar dit wil nog niet logischerwijs er toe leiden dat diepe overtuigingen meeveranderen [3]. Bijvoorbeeld: als je in het verleden vaak van je ouders hebt gehoord dat je niks waard bent dan kan je daar later nog last van hebben. Je verandert zulke overtuigingen niet altijd zomaar door aan de oppervlakte jezelf op een rationele manier toe te spreken.
- Er is niet gekeken naar hoe vaak de respondenten self talk gebruikten en in hoeverre ze erin geloofden wat ze tegen zichzelf zeiden. Het gebrek aan deze informatie maakt de resultaten minder betrouwbaar.
Ons advies
Het kan waardevol zijn om jezelf op een rationele manier toe te spreken. Dit helpt niet alleen bij sporten, maar ook bijvoorbeeld wanneer je wilt afvallen en tegen moeilijke situaties aanloopt. Een goede vorm om jezelf toe te spreken is met een als-dan-plan. Probeer self talk bij jezelf uit en kijk of het werkt.
Referenties
[1] Turner, M. J., Kirkham, L., & Wood, A. G. (2018). Teeing up for success: The effects of rational and irrational self-talk on the putting performance of amateur golfers. Psychology of Sport and Exercise, 38, 148-153.
[2] Turner, M. J., Slater, M. J., Dixon, J., & Miller, A. (2018). Test–retest reliability of the irrational performance beliefs inventory. European Journal of Sport Science, 18, 123- 129
[3] Zinsser, N., Bunker, L.K, & Williams, J.M. Cognitive techniques for improving performance and building confidence. In J.M. Williams (Ed.), Applied Sport Psychology: Personal growth to peak performance (5th Ed.). McGraw-Hill College, 2006.
Ik geloof hier wel in. Ik heb onlangs “Can’t hurt me” van David Goggings gelezen. Over het leven van een amerikaanse ultra-runner (en houder van het pull-up record, meeste in 24uur). Motiveert je om vooral je grenzen op te zoeken en deze te “crushen”. Volgens de auteur mag je niemand verantwoordelijk houden voor je eigen falen en moet je in alle situaties zelf de regie de nemen.
Ook te volgen op social media. Aanrader.
Mooi artikel idd, ben wel benieuwd hoe men omgaat als er zich een situatie voordoet waarop men de regie niet zelf in de hand heeft. Kunnen we alles in regie houden of willen we dat?