Verpakking van eten dat aangeeft hoe lang je moet bewegen voor je de calorieën weer kwijt bent; zou jij minder eten als je wist hoe lang je moet bewegen voordat je dat koekje verbrand hebt?
Shirley Cramer, Chief Executive van the Royal Society of Public Health van het Verenigd Koninkrijk, onderzocht het idee onder consumenten. Uit dit onderzoek komt naar voren dat 44% het lastig vindt om de informatie op etiketten te begrijpen [1].
Het huidige etiket
Over het algemeen is de informatie op een etiket redelijk simpel. Het geeft de hoeveelheid van een voedingsstof aan. Vaak per 100 gram of 100 milliliter en per portie. Op basis van de gemiddelde aanbevolen behoefte wordt aangegeven in welke mate het product hierin voorziet. Maar waarom geeft 44% dan aan dat ze het lastig vinden om etiketten te lezen?
Activiteit en bijbehorende verbranding
Ik vermoed dat dit komt doordat het getal veel personen weinig zegt. Het aangeven van de benodigde inspanning om iets te verbranden, zal mogelijk meer duidelijkheid scheppen. Je wordt je er namelijk bewuster van hoe lastig het is om energie weer te verbruiken. Twee voorbeelden:
“Als ik dit koekje eet, moet ik 35 minuten bewegen om deze te verbranden.”
“Als ik dit koekje eet, krijg ik 102 kcal binnen, dat is 5% van mijn dagelijkse inname.”
Wanneer zou jij geneigd zijn om dat koekje te laten staan? Als je kiest voor optie 1 ben je zeker niet de enige. Meer dan de helft van de respondenten, namelijk 53%, geeft aan dat informatie over de benodigde activiteiten voor het verbranden van een product de voedselkeuze of activiteiten zal beïnvloeden [1].
Nadelen
Helaas zitten er aan dit systeem niet alleen maar voordelen. Ten eerste bestaat er een verschil tussen mensen in de hoeveelheid calorieën die ze met beweging of sport verbranden. Hoeveel jij verbrandt met een activiteit is van meerdere factoren afhankelijk, waaronder je gewicht. Dat getal zal dus net als de gemiddelde dagelijkse behoefte niet voor iedereen kloppend zijn. Daarnaast is dit advies alleen gericht op calorieën en niet op de gezondheid. Het kan dan lijken alsof je beter een koekje kan nemen dan een handje noten omdat noten meer calorieën bevatten.
Mijn mening
Zelf denk ik dat het aangeven van hoe lang je moet bewegen om iets te verbranden zeker kan bijdragen aan de strijd tegen obesitas. Ik ben van mening dat het waardevol kan zijn om inzicht te geven in de tijd die het kost om een product te verbranden door sport of beweging. Echter is het de vraag of je dit via een etiket wil overbrengen of ook op andere manieren. Denk aan voorlichtingen – niet alleen voor volwassenen maar ook voor kinderen. Daarnaast blijft het belangrijk informatie te verstrekken over de voedingswaarde. Ik denk dat een combinatie van deze twee methoden, mogelijk nog in combinatie met het Vinkje of het stoplichtsysteem de meest optimale manier is. Op dit moment is het voor veel consumenten lastig om een gezonde keuze te maken in de supermarkt. Er bestaat nog veel onduidelijkheid over het kiezen en sturen van productkeuze. Omdat productkeuze van belang is voor de gezondheid van veel Nederlanders dient hier goed op ingezet te worden door partijen zoals het Voedingscentrum en het Vinkje. Hoe maken we het de consument makkelijker om een gezondere keuze te maken? Heb jij een idee? Laat het hieronder weten in een reactie.
Voor mijn gevoel is het dweilen met de kraan open, net als het vinkjes systeem. Het probleem zit hem in a. dat mensen systematisch te veel eten en b. dat mensen geen weet (willen) hebben van dat te veel eten slecht is. Ik ben het eens met de voorlichting, en ik vind dat er minder slecht en verleidend voedsel aangeboden moet worden.
Zou inderdaad een prettige vermelding zijn! Wat ik persoonlijk een groter punt vind is de prijzen van sommige voeding. Friet in onze kantine bijvoorbeeld, 76 cent. Een bakje salade €2,25. Vreemd dat het meerendeel voor friet kies, nee niet bepaald. Met name voor de jeugd die niet zo veel te bestenden heeft kan ik me voorstellen dat een frikandelbroodje van €1 sneller gekocht wordt dan een salade van €4. maar goed dat is een discussie die redelijk buiten dit artikel valt 🙂
Elke sport heeft zijn eigen dynamiek en calorieën verbruik. Sportclubs zouden voorlichting over voeding moeten geven aan hun sportende leden.
Individuele sporters krijgen pas behoefte aan goede voorlichting wanneer ze in wedstrijd en clubverband gaan mee doen. Overgewicht is dan een belemmering om te presteren. Het alleen lezen van etiketten is niet voldoende.
Bij hardlopen ga je sneller lopen als je mager wordt (blijft). Kennis over voeding moet ook praktisch kunnen worden toegepast. Een ideaal gewicht zonder een ander uitdagend perspectief is erg moeilijk te continueren.